Euripides, Sophokles ve Aiskhylos’un yüzlerce yıl evvel tragedyalarının binlerce insan ile buluştuğu Efes Antik Tiyatrosu’ndayım. Birazdan Teoman sahne alacak. En son 2010’da dinlediğimizde o da biz de daha gençtik. Merak etmeyin, yılların bizden ve Teoman’dan alıp götürdükleri değil tragedya. Tragedya o günden bugüne ülkenin geldiği ekonomik durum.
Kısa bir süre yukarıdaki görsele dikkatinizi çekmek istiyorum. Bir sürü oturma yeri ve farklı kategori vardı etkinlikte. İşi tam da görseldeki gibi basitleştirerek anlatacağım. Sahneye yaklaştıkça ve ortaya doğru geldikçe bilet fiyatları doğal olarak artıyor. Uzaklaştıkça ve yanlara doğru gittikçe ise ucuzluyor. Tam da olması gerektiği gibi.
Konser saatini ıskalamamak için biraz erken geldik. 20.30 gibi yerimize geçmiş konseri beklemeye başlamıştık Aysel ile. Saat dokuzda başlayacak bir konser için daha fazla kalabalık bekliyordum açıkçası. Ama pek de kalabalık değildi. “Millet İzmir’den falan geliyor, yavaş yavaş dolar” diye içimden geçirdim.
Nitekim öyle de oldu. Teoman performansı 21.30’da başladığında antik tiyatronun mor, kırmızı ve yeşil alanları neredeyse tamamen dolmuştu. Fakat, turuncu alan, yani orta pahalılıktaki alanlar yarıya kadar bile dolmamıştı.
İlk şarkı “1994 Berbat bir yıldı” çalarken istemsizce 2024 yılının berbatlığını düşündüm.
Berbat başlamıştı 1994
Ve öyle de gitti yıl boyunca
27 yaşındaydım
Henüz mezun zar zor bitirdiğim üniversiteden
Çöpe mi atsaydım gelecek hayallerimi
Sigortalı bir işte mi çalışsaydım annemin ısrar ettiği gibi
Ona da geç kalmıştım
Her şeye gecikmiştim
Tam 30 yıl sonranın bu kadar berbat olmasını beklemiyordum. Aysel’e elimle yarısı boş alanları gösterirken “Üzerimizden geçtiler. Baksana halimize.” dedim. Teoman kendi berbat yılını anlatmaya devam ediyordu o sırada.
Yemek alacak param yoktu o sabah
Giyindim, pideciye gittim, sordum soruyu
Param yok dedim, sonra versem olur mu
Ayıp ettin tabi ki olur abi dedi komi
Utancıma katık ettim pideyi
Berbat bir yıldı 1994 Bitmedi gitti, yıl boyunca
Biz yıllar sonra Teoman dinlemeye gelmiştik. Aynı sahnede “Orta sınıfın yok oluşu” tek perdelik bir tragedya olarak ücretsiz sergileniyordu. Kendimizi Teoman’ın müziğine, sözlerine verdik. Tam da onun dediği gibi yaptık. Gerçeği görmezden geldik, üstüne düşünmedik.
Düşünme! Düşünme!
Kim anlamış ki sen anlayasın böyle!
Yazıp yazmama konusunda kararsız kalmıştım bu yazıyı. Çok kişisel bir gözlem. Teoman’ın bilet satış potansiyelinden, etkinliğin açık hava etkinliği olmasına, şehirden uzaklığına bir sürü değişken var. Benim ki bir yorum nihayetinde. “Muhtemelen de yanlış bir yorum” dedim ve vazgeçtim.
Sonra karşıma BKM CEO’su Zümrüt Arol Bekçe’nin kısa videosu düştü. Bu video beni yazmaya ikna etti. Video hemen aşağıda:
Berbat bir yıl konusunda Teoman haklı.
Her zaman haklı olduğu gibi:
“Bunlar güzel günlerimiz, daha beter olacak her şey.”
Üye yorumları